ตัวเลขล่าสุดของสำนักสำรวจสำมะโนประชากรยังคงแสดงให้เห็นถึงความไม่เท่าเทียมกันของค่าจ้างโดยเฉลี่ยระหว่างผู้หญิงและผู้ชายในทุกประเภทยกเว้นการดูแลส่วนบุคคลและพนักงานบริการ ค่ามัธยฐานสำหรับผู้หญิงคือ 82 เซนต์สำหรับทุก ๆ ดอลลาร์ที่ผู้ชายมีรายได้
ช่องว่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอยู่ในภาคบริการทางการเงินซึ่งถูกครอบงำโดยที่ปรึกษาส่วนตัวตัวแทนและนักวิเคราะห์หลักทรัพย์ของวอลล์สตรีทแล้วทำไมในยุคที่ผู้หญิงจบการศึกษาจากหลักสูตรการเงินในอัตราที่สูงกว่าที่เคยเป็นมาพวกเธอยังล้าหลังกว่าผู้ชายอย่างมากเมื่อต้องจ่ายเงิน?
ความไม่เท่าเทียมกันที่เหลือ
เช่นเดียวกับในอุตสาหกรรมที่มีการครอบงำโดยผู้ชายในอดีตต้องใช้เวลาเพื่อให้การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นและสำหรับผู้หญิงที่จะก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งผู้บริหารสูงสุด ยกตัวอย่างเช่น CEO ของ Corporate Wall Street อยู่ในอุตสาหกรรมนี้มาตั้งแต่สมัยที่มีผู้หญิงไม่กี่คนที่เข้าสู่เวทีบริการทางการเงิน เมื่อหญิงสาวเข้าสู่ตำแหน่งผู้เยาว์มากขึ้นในที่สุดความไม่เท่าเทียมกันของค่าจ้างนี้ก็จะยุติลง
สภาพภูมิอากาศใน บริษัท วอลล์สตรีท
แม้ว่าภาพยนตร์เรื่อง Wall Street ในปี 1987 จะเป็นเรื่องสมมติ แต่ก็แสดงให้เห็นถึงผลงานภายในของอุตสาหกรรมบริการทางการเงินและการลงทุน ความจริงเบื้องหลังการพรรณนาถึงวิถีชีวิตที่รวมถึงไม้เปลื้องผ้าข้อเสนอในสนามกอล์ฟและงานปาร์ตี้ที่ฟุ่มเฟือยได้รับการยืนยันจากหลายคนในอุตสาหกรรม เนื่องจากวอลล์สตรีทครองใจผู้ชายมาหลายปีแล้วโอกาส “เครือข่าย” เหล่านี้จึงมี จำกัด สำหรับผู้หญิงทำให้การขึ้นสู่ตำแหน่งใน บริษัท ของพวกเขายากขึ้น ในความเป็นจริงรายงานข้อมูลสำมะโนประชากรแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงกำลังออกจากอุตสาหกรรมบริการทางการเงินในอัตราที่เร็วกว่าที่พวกเขาจะได้ขึ้นเครื่องบิน การที่ผู้หญิงก้าวหน้าในอาชีพการงานน้อยลงจึงมีแรงผลักดันในการเพิ่มค่าจ้างเพียงเล็กน้อย
สภาพการทำงาน
อุตสาหกรรมบริการทางการเงินล้วน แต่มีความเครียดสูงและใช้เวลานาน อาหารกลางวันสามมาร์ตินี่ยังมีชีวิตอยู่และทำงานตลอดทั้งคืน สำหรับผู้หญิงวัยทำงานที่ยังคงเป็นผู้ดูแลบ้านและครอบครัวสิ่งนี้ทำให้ยากที่จะแข่งขันกับผู้ชายที่มีบทบาทคล้ายกันซึ่งไม่มีความรับผิดชอบเหมือนกัน หากมีคนเต็มใจที่จะทำงาน 70 ชั่วโมงต่อสัปดาห์โดยมีตารางเวลาที่ยืดหยุ่นแทบไม่สิ้นสุดเขามีแนวโน้มที่จะมีรายได้มากกว่าพนักงานที่ต้อง จำกัด เวลาทำงาน รายงานเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมต่อผู้หญิงและแม้แต่การข่มขืนยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องกระตุ้นให้ผู้หญิงแสวงหาอุตสาหกรรมอื่น ๆ
การคลอดบุตรและการดูแลเด็ก
สิ่งที่เกี่ยวข้องกับปัญหาสภาพการทำงานคือผู้หญิงเป็นผู้หาเลี้ยงเด็ก สำหรับผู้ที่ต้องการมีทั้งอาชีพและบุตรความจริงก็คือเวลาที่ใช้ในการลาคลอดหมายถึงการฝึกอบรมในงานน้อยลง ซึ่งมักหมายถึงการเพิ่มขึ้นของค่าจ้างที่ช้าลงเมื่อเวลาผ่านไป นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องจริงของเวลาที่เสียไปจากงานเพื่อดูแลเด็กหรือพ่อแม่ที่ป่วย
ภาวะถดถอย
ตั้งแต่ปี 2008 วอลล์สตรีทเริ่มปลดพนักงานครั้งใหญ่ในขณะที่พยายามจัดการกับ ภาวะถดถอยที่เพิ่มขึ้น และการล่มสลายของตลาดการเงิน สถิติระบุว่าการปลดพนักงานส่งผลกระทบต่อผู้หญิงมากกว่าผู้ชายในขณะที่การกลับคืนสู่เสถียรภาพทางเศรษฐกิจกำลังดึงผู้หญิงกลับเข้าสู่ภาคบริการทางการเงินมากขึ้น แต่ก็ยังคงมีการเปลี่ยนแปลงที่เป็นรูปธรรมและมีให้เห็น
บรรทัดล่าง
ภาคบริการทางการเงินยังคงอยู่ในชั้นใต้ดินเมื่อพูดถึงส่วนของค่าจ้างโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในขอบฟ้า จนกว่าวอลล์สตรีทจะเริ่มสร้างสถานที่ทำงานและมาตรฐานการจ้างงานที่เป็นมิตรกับผู้หญิงมากขึ้นค่าจ้างของผู้หญิงจะยังคงล้าหลัง