เผยแพร่: ปรับปรุง:
“โสภณ องค์การณ์”
ตลาดซื้อขายนักเลือกตั้งคึกคักมาก หลายคนลงทุนเสียสละเงินเดือนและผลประโยชน์อื่นๆ ด้วยการลาออกจากตำแหน่ง ส.ส. เพื่อให้มีเวลาไปสังกัดคอกใหม่ได้ทัน
พวกที่ยังอยู่ ไม่ไปไหน ก็ใช้เวลาหาเสียง โดดร่มประชุมสภา
ไม่รับผิดชอบต่องาน อ้างนั่นนี่โน่น กฎหมายที่น่าจะผ่านไปก็ต้องรอ รวมทั้งร่างกฎหมายกัญชาของพรรคบุรีรัมย์ด้วย อาจจะต้องรอปีหน้าโน่น แต่ยังใช้เป็นประเด็นหาเสียง หาคะแนน เตะตัดขาคู่แข่ง ประจานว่าไม่เอากัญชา ไม่ช่วยประชาชน
พรรคไม่เอากัญชาจะโอดครวญไม่ได้ว่าโดนย้อนกลับ เล่นการเมืองด้วยเหตุริษยา อาฆาต พยาบาท ก็ต้องเจ็บตัวเป็นธรรมดา สาดน้ำรดก็ต้องเปียกทุกฝ่าย
การแห่ลาออกจากพรรคเหมือนเป็นสัญญาณว่าจะให้เป็นแรงกดดันให้ท่านห้าวเป้ง ประธานประชุมเอเปกจำเป็นต้องยุบสภา ดูแล้วยากส์มาก ท่านไม่มีวันเสียโอกาสที่จะอยู่ในตำแหน่งให้นานที่สุด ไม่รู้ว่าเลือกตั้งครั้งหน้าจะได้มาหรือไม่
คะแนนนิยมยังต่ำเตี้ยแม้จะหาโอกาสไปเยี่ยมข้าราชการ ดูแลประชาชนว่าทุกข์สุขอย่างไร โดยใช้งบประมาณหลวง เงินภาษีประชาชน ทั้งยังหนีบบริวารการเมืองไปด้วย ทั้งที่ไม่เกี่ยวกับงาน ดูแล้วขาดความสง่างาม ขาดมรรยาทการเมือง
การเมืองไม่มีมรรยาทและยางอาย ไม่ว่าจะมาจากไหน เมื่อเข้ามา “ทำงานการเมือง” หรือลงทุนในงานการเมือง ต้องปรับพฤติกรรมให้หน้าทนต่อคำวิจารณ์
ทำเป็นคนใจน้อย เปราะบาง หน้าบาง ทนเสียงก่นด่าไม่ได้ ก็ไปไม่รอด ด้วยเหตุนี้วงการเมืองจึงหาคนดียาก ที่เห็นกันอยู่แล้วแต่พวกอดทนสูง ระดับยางอายต่ำ
ท่านห้าวเป้งดูเหมือนจะมีความมั่นใจว่านายทุนใหญ่จะไม่ทิ้ง แม้จะอยู่ในตำแหน่งนานอีกเพียง 2 ปี ถ้าพรรคที่ท่านตั้งใจว่าจะไปเป็นประธานซูเปอร์บอร์ดจะได้ ส.ส. มากกว่า 25 เสียง พอที่จะให้ท่านเป็นแคนดิเดทชิงเก้าอี้นายกฯ ได้
อยู่ดีๆ ไม่ชอบ ชอบดิ้นรน มีความเชื่อผิดๆ โดนบริวารนักเชลียร์ลิ้น 2 แฉกแหกตาโดยตลอดว่าท่านเป็นบุคคลที่บ้านเมืองนี้จะขาดเสียมิได้ จะต้องรับใช้บ้านเมืองแม้จะเหนื่อยสายตัวแทบขาด วันเสาร์ไม่ได้พัก ส่วนใหญ่ต้องไปผ่อนคลายที่สนามกอล์ฟ
คอกลุงป้อมไม่เฉาเหมือนคู่แข่งปรามาศไว้ ที่ลาก็ไป มาใหม่ก็ไม่ ทำให้ลุงป้อมไม่ต้องปิดพรรค ทั้งยังมีบริวารเป็นขบวนการสกัดการหวังที่ท่านห้าวเป้งจะกลับมาตีกินเป็นตัวแทนชิงเก้าอี้นายกฯ ถ้าพรรคที่รองรับไว้ทำท่าจะไปไม่รอด
วันก่อนจัดงานดูคึกคัก มีผู้เข้าร่วมกว่า 50 ราย เหมือนประกาศว่าพรรคยังอยู่ และพร้อมจะส่งลุงป้อมชิงเก้าอี้นายกฯ เพียงคนเดียว แม้เดินเหินกระย่องกระแย่ง
ตำแหน่งนายกฯ ไม่จำเป็นต้องเดินไปหา มีนักการเมืองรุ่นใหญ่ วายชนม์ไปแล้ว เคยประกาศยามมีชีวิตอยู่ว่า “พร้อมจะคลานไปหาเก้าอี้นายกฯ ก็ได้ ถ้าจำเป็น”
นี่แหละ ตำแหน่งนี้หอมหวาน บันดาลผลประโยชน์ได้สารพัด ถ้าจิตใจมีพื้นฐานการคอร์รัปชั่นนำหน้า ประชาชนยากจนลำบากอย่างไร ก็ไม่สนใจ
ท่านห้าวเป้งก็มีคำคมหาเสียงอ้างว่า “จะไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง” ทำให้พวกปากหอยปากปูค่อนแคะเอาว่า “เวลาท่านเดินไป ดูด้วยว่ามีใครเดินตามท่านบ้าง”
จะมีก็พวกติ่งไต้ตมและบริวารทั้งหลายเหล่านั้นที่เกาะแข้งเกาะขาอยู่ อย่างที่มีรายหนึ่งประกาศอย่างองอาจว่า “ผมสังกัดพรรคที่ท่านนายกฯ ไป ท่านเป็นคนซื่อสัตย์สุจริต” ชาวบ้านได้ฟังแล้ว “แทบไค่ฮาก” โดยเฉพาะพวกที่รู้ความจริง
ยืนยันว่าไม่มีอุดมการณ์ “จะไปกับท่านนาโย้ก” เท่านั้น
ตั้งพรรคการเมืองง่ายมาก ปัจจุบันนี้มีมากกว่า 100 พรรค อุดมการณ์หลากหลาย นักเลือกตั้งอ้างเสมอว่าการที่ย้ายไปอยู่คอกใหม่เพราะอุดมการณ์ตรงกัน ไม่มีแม้แต่รายเดียวที่พูดความจริงว่ามีค่าย้ายคอก แล้วแต่โอกาสจะได้รับเลือก
ที่ร่ำลือกันก็อยู่ระหว่า 30-50 กิโล หิ้วกันแทบไหล่หลุด ของจริงเป็นอย่างไรไม่รู้
จริงอยู่ตั้งพรรคการเมืองต้องมีเงินเยอะ ต้องมีนายทุนสปอนเซอร์ที่จะได้รับผลตอบแทนจากการได้โครงการต่างๆ นี่เป็นการเริ่มต้นของการทุจริต จ่ายก่อนแล้วไปถอนทุนภายหลัง ดังนั้นแต่ละค่ายต้องมุ่งที่จะอยู่ในซีกรัฐบาลให้ได้
ที่เห็นมา บางค่ายก็ทิ้งอุดมการณ์ หรือคำอ้างว่าพรรคตัวเองน่าเชื่อถือเพราะต่อต้านเผด็จการทหารมาโดยตลอด เอาเป็นจุดขาย สุดท้ายกลายเป็นจุดขายตัว
ทุกวันนี้รับทำความสะอาดคราบสกปรกบนไอ้โอ๊บ และกับโอกาสการทำมาหากิน กินหนักจนลิ้นหายสากนั่นเลย หมดโอกาสได้แหกตาประชาชน ฟ้าดินลงโทษ
คอกท่านดูไบยังท่องคาถาหาปรากฎการณ์ “แลนด์สไลด์” จริงหรือไม่ ต้องรอดู แต่ละพรรคต้องคุยด้วยความมั่นใจ ไม่มีใครบอกหรอกว่า “พ้มไม่แน่ใจว่าพ้มจะได้กี่เสียง” ถ้าคำโม้ทุกคนเป็นจริง ต้องมี ส.ส. มากกว่า 2 พันคน สร้างอาคารสภาใหม่
บอกได้เลยว่าการเมืองเลือกตั้งครั้งหน้า “ความไม่แน่นอน คือความแน่นอน” ท่านห้าวเป้งก็เช่นกัน ความหวังที่จะได้อยู่ต่อใช่ว่าจะสดใส คอกใหม่เฉพาะกิจใช่ว่าจะมีผู้สมัครเกรด เอ ล้วนแต่หน้าเดิม ผลของการดูด และตกปลาในบ่อเพื่อน
คนดังที่ประกาศว่า “พ้มไปกับท่านนาโย้ก” ยังหายใจไม่ทั่วท้อง ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร ตำแหน่งในพรรคที่คาดหวังว่าอาจได้กินแห้วแทน การทำตัวเป็นปลาใหญ่ในน้ำใหม่นั้น มีทั้งปลาสารพัดขนาดและประเภท ดุร้ายหวงถิ่นก็มีไม่น้อย
ดูตัวอย่างของ “น้ามิ่ง” ก็แล้วกัน ไปโผล่หน้าที่ค่ายลุงป้อม ประกาศช่วงแถลงข่าวว่าตัวเองจะเป็นหนึ่งในแคนดิเดทนายกฯ เพื่อดีเบต คนอื่นทำหน้าเหรอหรา
ทุกวันนี้ไม่มีใครเห็นหน้าอีกเลย แทบจะต้องออกประกาศหาตัวคนหาย
การเป็นปลาใหม่ในบ่อใหญ่นั้นจะผลีผลามเหมือนคนหิวแสงไม่ได้ อันตรายมาก การอวดตัวว่ามีราคากว่าพวกเขี้ยวยาวถือว่าเป็นความเสี่ยงอย่างร้ายกาจ
อาจทำให้บาดเจ็บหนักถึงขั้นเน่าก่อนตายทางการเมืองได้ “น้ามิ่ง” ไปขอรับการเยียวยาฉุกเฉินที่ไหน ช่วยบอกพรรคพวกด้วย ยังพอมีคนเป็นห่วง ค่ายลุงป้อมยังประกาศปลอบใจว่า “น้ามิ่ง” จะยังอยู่ แม้วันเปิดตัวไม่โผล่ไปรับแสงก็ตาม
บทเรียนเจ็บปวดราคาแพง แต่มักไม่จำ ถ้าจำก็ไม่ใช่นักเลือกตั้ง