ผมเขียนต้นฉบับวันนี้ ในช่วงบ่ายๆของวันจันทร์ที่ 5 เมษายน 2564 ที่ผ่านมา…วันแห่งความสุขอย่างยิ่งของพวกเราชาวไทยในรอบหลายๆปีก็ว่าได้ เป็นวันที่สมควรแก่การบันทึกไว้ด้วยความขอบคุณและเป็นเกียรติสำหรับ “เด็กสาว” ไทยคนหนึ่งที่ช่วยนำความสุขที่คนไทยกำลังโหยหาเหลือเกินมามอบให้อย่างเหลือเชื่อ
เหตุเกิดระหว่างตี 4 เรื่อยมาจนถึงประมาณ 7 โมงเช้าครึ่งของวันจันทร์ที่ 5 เมษายนนั่นแหละครับ…ต่อหน้าต่อตาแฟนกอล์ฟหลายล้านคนทั่วโลกที่ติดตามชมกอล์ฟรายการระดับ “เมเจอร์” หรือรายการใหญ่ 1 ใน 5 ของโลก ของฝ่ายหญิงที่มีชื่อว่า ANA Inspiration ณ สนามกอล์ฟ มิสชั่นฮิลล์ คันทรีคลับ เมืองแรนโช มิราจ รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
เธอไม่ใช่ “น้องเม” เอรียา จุฑานุกาล อดีตนักกอล์ฟหญิงมือ 1 ของโลก ที่ปัจจุบันถอยมาอยู่อันดับ 26 และอยู่ในอันดับประมาณนี้มาร่วมๆปีแล้วกระมัง
อีกทั้งไม่ใช่ “น้องโม” โมรียา จุฑานุกาล ผู้เป็นพี่สาวของน้องเม ซึ่งในช่วงหลังดูเหมือนจะเล่นได้ดีกว่าน้องสาวด้วยซ้ำ
แต่เป็นนักกอล์ฟสาวคนใหม่ที่ชื่ออาจไม่คุ้นหูคนไทยเท่าไรนัก ปภังกร ธวัชธนกิจ ที่ใช้ชื่อในการแข่งขันเพื่อให้ฝรั่งเรียกง่ายๆว่า แพตตี้ ธวัชธนกิจ วัยเพียง 21 ปีเท่านั้นเอง
ปภังกร หรือ แพตตี้ หรือ “น้องเหมียว” เพิ่งจะลงแข่งขันกอล์ฟอาชีพหญิงที่สหรัฐฯเป็นปีที่ 2 เท่านั้น โดยในปีแรกแข่งในลีกรองของที่โน่นก่อนคว้าชัยชนะได้ถึง 2 รายการ ทำให้มีโอกาสกระโดดขึ้นสู่ลีกหลักหรือ LPGA ในปีนี้
ยังอยู่ในฐานะผู้เล่นปีแรกหรือ Rookie ของ LPGA ด้วยซ้ำไป
รายการ “เมเจอร์” ANA Inspiration จึงเป็นรายการใหญ่รายการแรกในชีวิตของเธอ และสำหรับแฟนกอล์ฟก็คงจะทราบดีแล้วว่า รายการ “เมเจอร์” นั้นยิ่งใหญ่จริงๆ ผู้ที่จะมาเล่นได้จะต้องเป็นนักกอล์ฟอันดับสูงๆ ของโลกหรือได้แชมป์อะไรต่างๆตามที่รายการกำหนดไว้เท่านั้น
ปภังกร มาในฐานะนักกอล์ฟที่ทำเงินรางวัลสะสมของการแข่งขันต้นปีนี้อยู่ใน 20 อันดับแรก เพราะออกสตาร์ตมาค่อนข้างดี แม้จะยังไม่ได้แชมป์เลย แต่เธอก็จบในท็อป 20 ถึง 2 รายการ
อย่างไรก็ตาม เมื่อมาเล่นในรายการใหญ่ที่เต็มไปด้วยนักกอล์ฟระดับโลกเช่นนี้ เธอจึงเป็นม้านอกสายตาที่ไม่มีใครพูดถึง
แต่แล้ว ปภังกร ก็ทำให้แฟนกอล์ฟตะลึงด้วยการตีนำรวด 3 วันแรก จบด้วยสกอร์-14 ทิ้งห่างที่ 2 ที่ได้-9 อยู่ถึง 5 สโตรก
เป็นเหตุให้ผมซึ่งตามดูมาตั้งแต่วันแรกๆต้องลงทุนตื่นตี 4 เพื่อจะมาเป็นสักขีพยานแห่งชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของสาวน้อยไทยแลนด์คนใหม่
ที่ไหนได้ ผมเกือบหัวใจสลายไปเหมือนกัน เพราะในวันสุดท้าย นั้นเอง เกิดมีนักกอล์ฟรุ่นเก๋าระดับอดีตมือ 1 ของโลกรายหนึ่ง มีอาการเทพเข้าทรง…กลับมาเล่นราวกับเทพจุติมาจากสวรรค์อีกครั้ง
ลิเดีย โค ครับ อดีตมือ 1 จากนิวซีแลนด์ ซึ่งจบ 3 วันแรก อยู่ที่-6 เท่านั้น ไม่ได้อยู่ในสายตาใครเลย แต่วันสุดท้ายกลับเล่นอย่างสุดยอด 9 หลุมแรก ทำไป-7 แถมยังทำอีก 3 เบอร์ดี้ ใน 9 หลุม หลังทำให้คะแนนรวมไปอยู่ที่-16
แต่ท่านผู้อ่านครับ…เด็กสาวของเรากลับนิ่งเหลือเกินสมาธิยอดเยี่ยมเหลือเกิน…เจ๊จะไล่ฉันก็ไล่ไป ฉันขอเล่นตามเกมของฉันไปเรื่อยๆ
ผิดพลาดไปบ้าง เธอก็แก้ไขได้ ทำให้ทั้งคืนเก็บมาได้อีก -4 รวมเป็น-18 เอาชนะ ลิเดีย โค ได้ 2 สโตรก แบบชัวร์ๆ
เธอเดินขึ้นหลุมสุดท้ายอย่างสง่างาม…พัทแค่พาร์ก็แชมป์แล้ว และเธอก็เป็นแชมป์จริงๆ…แชมป์แรกสำหรับการแข่งขันกอล์ฟหญิงอเมริกา หรือ LPGA อันยิ่งใหญ่…แถมยังเป็นรายการ “เมเจอร์” ซะอีก คว้ารางวัลไป 465,000 เหรียญสหรัฐฯหรือ 13.95 ล้านบาทเหนาะๆ
คนไทยส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไรนักในช่วง 2 ปีมานี้ เพราะเจอทั้งปัญหาโควิด-19 ปัญหาเศรษฐกิจถดถอยและปัญหาการเมือง เรื่องม็อบต่างๆ
ชัยชนะของแพตตี้ทำให้คนไทยที่ติดตามการแข่งขันรายการนี้มีความสุขมาก…โดยเฉพาะเมื่อเห็นลีดเดอร์บอร์ดที่มีชื่อเธอเป็นแชมป์ แล้วมีธงชาติไทยห้อยท้ายอยู่ด้วย บอกตรงๆว่าปลื้มเหลือเกินครับ.
“ซูม”